Oordeel
Je moet laten weten aan welke kant je staat. Je bent voor of je bent tegen. In tijden van oorlog en toenemende polarisatie is het des te belangrijker om de stem van nuance te laten klinken. Voor iedereen is de waarheid anders. Het is maar net van welke kant je iets bekijkt.
In contact met anderen hebben we altijd ons eigen referentiekader en hebben we razendsnel ons oordeel klaar. Het is de kunst om het verhaal van de ander te respecteren en ons bewust te zijn van ons eigen oordeel waardoor we het kunnen parkeren. We hoeven niet alles te zeggen wat we denken.
Wanneer de ander een gevoelige snaar bij ons raakt lukt het vaak niet om ons oordeel te parkeren. Ons emotionele brein neemt het over en reageert minder doordacht. Wanneer de communicatie stroef verloopt of iemand reageert geïrriteerd is er vaak sprake van een geraakte gevoelige snaar. Dat kan onzekerheid zijn, de angst om niet gehoord te worden, zich bedreigd voelen of (het gevoel) dat een grens overschreden wordt. We zijn geen robots en dit overkomt ons allemaal wel eens. De piekeraars onder ons gaan dan ook nog eens malen over hun eigen reactie. Dat laatste lost niets op. Gedane zaken nemen geen keer en vaak is het ook helemaal niet zo erg. Het helpt om even afstand te nemen van de situatie of de gevoelige snaar te erkennen. Vooral in relaties is dat belangrijk. Kunst is dan wel dat je je eigen gevoelige snaren leert kennen.
Wat helpt is om het gesprek aan te gaan en echt te luisteren naar elkaar. Wat ook helpt is je te verdiepen en de feiten op een rijtje te hebben.
Ik heb het gelezen. Het is nu vooral erg belangrijk dat we daar steeds weer aan denken.